W dzisiejszym wpisie chcielibyśmy zaprezentować 5 powiedzeń w dialekcie neapolitańskim, które wybrał nasz kolega Daniele. Daniele pochodzi z Neapolu, ale od kilku miesięcy mieszka i pracuje w Warszawie. Jest też częstym gościem na naszym aperitivo, więc jeśli Neapol i tamtejszy dialekt są ci bliskie, będziesz miał okazję z nim o tym porozmawiać.
Dialekt neapolitański jest bardzo charakterystyczny i ucząc się w Polsce standardowej odmiany języka włoskiego, trudno jest niekiedy go zrozumieć. Różnice występują zarówno w wymowie i pisowni, jak i w leksyce. We wpisie zamieściliśmy powiedzenia w oryginalnym dialekcie neapolitańskim oraz w tłumaczeniu na włoski standardowy, by te różnice uwidocznić.
Wraz z Daniele przygotowaliśmy krótki filmik, w którym omawiamy na przykładach poniższe neapolitańskie powiedzenia:
Dialekt neapolitański: 5 powiedzeń
1. Aggio purtat purecenella ppe testimonè (Ho portato Pulcinella per testimone) – dosłownie: „Przyprowadziłem Pulcinellę na świadka”. Powiedzenia używamy, kiedy liczymy na pomoc rzekomego eksperta w jakiejś dziedzinie, a on nieoczekiwanie, przez swoją utajoną niewiedzę, zaczyna działać na naszą niekorzyść.
2. Aropp’ l’estraziòn ognì strunz è professòr (Dopo l’estrazione ogni stupido è professore) – dosłownie: „Po losowaniu każdy głupek jest profesorem”. Po tym, jak uda nam się wyjść z jakiejś trudnej sytuacji, zdarza się, że pierwsza lepsza osoba, już po fakcie, zaczyna nas pouczać i twierdzi, że mogliśmy postąpić w owej sytuacji inaczej. Wówczas podsumowujemy ją tym neapolitańskim powiedzeniem.
3. Liett stritt cucct mmiez (Letto stretto infilati nel mezzo) – dosłownie: „Na wąskim łóżku połóż się pośrodku”. Powiedzenie odnosi się do osoby, która mimo trudnych okoliczności jest skłonna pomóc nawet nieznajomemu – na swoim wąskim, niewygodnym łóżku, ułoży się tak, by zostawić jeszcze miejsce dla innych.
4. Ogne scarrafone è bell’a mamma soja (Ogni scarafaggio è bello per la sua mamma) – dosłownie: „Każdy karaluch jest piękny dla swojej mamy”. Choćby wszyscy cię mieli za paskudnego bachora, dla mamy zawsze będziesz jej cudownym, ukochanym dzieckiem.
5. E patan’ (Le patate) – dosłownie: „Ziemniaki”. Kiedy ci się bardzo spieszy i usiłujesz coś zrobić, a los zsyła różne przeszkody, które cię opóźniają, zamiast rzucać mięsem, w Neapolu rzucasz ziemniakami.
){kind=link}